Het eerste trimester

Het is de laatste tijd wat stiller hier op het blog. Dat heeft een reden. En dan is niet alleen de vakantie periode. Het kan je haast niet ontgaan zijn. En als dit wel het geval is deel ik onderaan deze blog nog eens de aankondiging van onze zwangerschap. Dat tevens ook onze eerste vlog is. Vandaag deel ik met jullie een update over deze zwangerschap. En beantwoord ik een aantal vragen die ik via Instagram ontvangen heb.

Allereerst. Wat een wonder, om na de miskraam weer zo snel zwanger te mogen worden van een nieuw kindje. Ik besef me dat heel erg goed en ben daar zo dankbaar voor. Maar natuurlijk ga ik deze zwangerschap wel anders in nu ik heb meegemaakt een kindje te verliezen. Ondanks dat de weken echt voorbij vliegen maak ik me toch tussendoor meer zorgen. En tel ik toch wel de weken.

Allereerst het termijn waar het de vorige keer misging. Toen ik daar voorbij was, was ik al een soort van opgelucht. Nu inmiddels zitten we op 11,5 week en neemt de kans op een miskraam toch steeds meer af. Dat is fijn. Maar nog steeds blijf ik voorzichtig.

Inmiddels hebben we al 2 goede echo’s gehad. Ons kleintje is nu bijna 5 cm en beweegt al vol op. Ook al voel ik er nu nog niet veel van. Maar dat zal met deze druktemaker vast niet lang meer gaan duren.

Foto’s: Alicia van Stuijvenberg

Waarom hebben jullie er voor gekozen deze zwangerschap al zo vroeg te delen?

We kozen ervoor om met ruim 7 weken de zwangerschap al bekend te maken. Toen was simpelweg onze vlog/aankondiging af en we wilde het heel graag delen met iedereen. Juist na de miskraam hebben we ervaren dat het alleen maar fijn is als mensen in je omgeving ervan op de hoogte zijn. Ik deelde dit in een blog. (Je leest hem HIER nog eens) Er hangt een taboe op en ik ben echt een voorstaander van dit taboe verbreken! Waarom wachten tot 12 weken? Waarom niet vreugde delen en in het ergste geval verdriet. Je hoeft verdriet niet alleen te dragen. En je wilt niets liever dan vreugde delen! Doe het dan ook.

Hebben jullie al een naam voor deze baby?

Nee, echt nog geen idee. We vinden beide andere namen mooi en zijn er ook nog niet zoveel mee bezig. Het is toch zo dat je het al zo druk hebt met twee kinderen en beide een eigen bedrijf. Deze derde baby schiet gewoon overal tussendoor. Dus samen bewust even gaan zitten om een naam te bespreken hebben we ook nog niet gedaan. We hebben gelukkig nog wel even.

Hoe voel je je?

Moe, vooral dat. Ik word na een goede nacht nog steeds moe wakker. Het voelt weer een beetje alsof ik een baby heb die iedere nacht 5 keer wakker wordt. Naast het moe zijn ben ik natuurlijk net als de vorige 3 zwangerschappen ook weer misselijk. Maar los van de normale zwangerschapskwalen voel ik me vooral heel gelukkig en dankbaar. Dit baby’tje is zó ontzettend welkom dat ik alle kwaaltjes voor lief neem. Ook die lage bloeddruk en die extra kilo’s.

Willen jullie het geslacht weten?

Het maakt ons absoluut niet uit wat het geslacht zal worden. Maar omdat we toch wel nieuwsgierig zijn en Sophia zo toch wat beter kunnen voorbereiden willen we het toch wel weten. Sterker nog, we hebben samen met de echoscopiste al een vermoeden. Op 1 Augustus hebben we een geslachtbepalingsecho gepland staan dus ik ben heel benieuwd of ons vermoeden dan bevestigd gaat worden. Nog 10 dagen 😉 Of we het dan gaan delen? Vast wel!

Wil je de zwangerschapsaankondiging nog eens terug kijken? Onze eerste vlog bekijk je HIER.

Liefs Sanne