Dan wordt het ivf

Zoals je in mijn vorige blog kon lezen, was het tijd voor een nieuw plan. Nadat de ronde met de hoogste dosis van follikel stimulerend hormoon niet deed wat het moest doen. Besloten we samen met de artsen dat dit zo niet langer kon. 1,5 jaar jaar lang deden we er alles voor om een rijp eitje te krijgen. Dit lukte slechts 3 keer. Het is dus tijd voor de volgende stap. Voor veel mensen is dat IUI dat is het insemineren van (bewerkt) zaad in de baarmoeder. Maar zonder rijp ei heeft dat geen zin. Ivf it is! – Vera

En dat was eigenlijk ook het eerste moment waarop ik het écht heel erg moeilijk had.  Voorheen was ik ongeduldig en soms gefrustreerd, maar dit gaf écht verdriet.

Een kindje uit een laboratorium

We zijn een week op vakantie gegaan en ik heb in die week veel tranen gelaten. Het idee dat ons kindje niet tussen de lakens gemaakt zou worden, maar in een laboratorium waar wij niet bij waren, vond ik heel heftig.

Dit deed pijn en ik voelde mij gefaald als vrouw. Vaak heb ik mijn man gevraagd of hij niet een vrouw wilde die wél deed wat er moest gebeuren als vrouw. Hij hoefde maar 1 wilde nacht met een andere vrouw te hebben en hij werd papa.
In mijn hoofd kon ik dat maar moeilijk loslaten.

Maar gelukkig was hij heel stellig, dat hij ook dit avontuur met mij aan wilde gaan. Want hij wilt alleen een kind, als dat met mij is. Iets wat voor hem zo vanzelfsprekend was, maar mij toch bevestiging gaf dat wij een sterk team zijn samen.  Ik denk dat die week vakantie op het perfecte moment kwam. Uren hebben we kunnen praten en toen wij na een week opladen weer thuis kwamen, waren we klaar voor de strijd.

IVF kom maar op! We gaan er voor en gaan dit samen doen!

Met IVF of ICSI ga je proberen om zo veel mogelijk eitjes te laten rijpen met ‘follikel stimulerend hormoon’ zoals bijvoorbeeld met het medicijn ‘Gonal F’. Ik gebruik dit hormoon nu tijdens de ivf weer, omdat ik dat al eerder heb gebruikt. En ik hier weinig bijwerkingen van kreeg. Dit gaat via dagelijkse injecties die ik mijzelf toedien. Ook zorgen we er met andere medicatie voor dat mijn eitjes niet vroegtijdig springen, want die hebben we nodig om zo veel mogelijk kansen te creëren. Dit medicijn heet in mijn geval Certrotide.

Je hebt lange en korte trajecten, wij volgen het korte traject. Dat betekent dat ik in een relatief korte periode (zo’n 2 weken) zo veel mogelijk eitjes probeer te laten groeien en minstens 2 keer per week een inwendige echo krijgt om dit te monitoren. De eitjes laten groeien, doe ik met 225 Eenheden ‘Gonal f’. Dat is erg veel en vaak de maximum dosis die een ziekenhuis toelaat. Maar met een lagere dosis kreeg ik hiervoor niet 1 eitje, dus we moesten wel.

Na zo’n 5 dagen gonal f spuiten kreeg ik ‘Certrotide’ erbij, dat ervoor zorgt dat je eitjes niet springen. Dus inmiddels zijn dat 2 spuiten per dag. Zodra de meeste eitjes rijp zijn, plannen we een punctie. Een x aantal uur van te voren spuit je een medicijn, dat er voor zorgt dat je eitjes als het ware los komen uit hun ei blaasjes, dat maakt het makkelijker om een punctie uit te voeren.

Spuiten langs de snelweg

De juiste tijd van spuiten en zeker voor een punctie komt heel nauw, en daardoor is een wekker zetten een absolute must! Ik kan je vertellen, deze tijden komen nóóit overeen met je leef ritme. Ik heb met regelmaat langs de snelweg, op mijn werk of in een restaurant moeten spuiten.

De punctie

De punctie is het minst leuke van dit verhaal. Ik vond het vreselijk, maar weet ook dat veel vrouwen het minder erg vinden. Met een inwendige echo gaan ze met een naald via je vaginawand naar je eierstokken. Daar zuigen ze alle eitjes op die groter zijn dan 16mm en die kans maken om bevrucht te worden. Dit is een zeer onprettig gevoel en is echt behoorlijk doorbijten. De eerste keer kreeg ik een roesje, maar dit was voor mij niet toereikend. De tweede keer heb ik morfine gekregen, want mij veel beter is bevallen.
Je hebt het er voor over, maar leuk is anders.

Op dit plaatje zie je hoe dit te werk gaat.

Nadat de eitjes zijn verzameld, worden deze mee genomen naar het laboratorium. Vanaf daar ben je als ‘patiënt’ voorlopig buiten beeld. Want nu begint het ‘echte’ werk. Er zijn twee manieren van bevruchten. Namelijk ivf en icsi.

Op het plaatje zie je wat het verschil is tussen ivf en icsi.

Icsi word vaak gebruikt omdat de kwaliteit of het aantal zaadcellen tegenvalt.

Na het verzamelen van de eitjes tijdens de punctie, worden deze dus geprepareerd in het lab en samengevoegd met het zaad. Wat mijn man eerder die dag moest produceren, in een alles behalve romantische setting. Iedere dag worden wij gebeld om te vertellen hoeveel bevruchtingen er hebben plaats gevonden en hoe de eitjes delen.

Zo zien bevruchte eicellen eruit als ze aan het delen zijn.

Dit vind ik zo ontzettend spannend. Je krijg in Nederland 3 keer een ivf poging vergoed. Wat in houdt dat je na 3 puncties alles zelf moet betalen. Tenzij je verder dan 12 weken zwanger bent, dan word je weer op 0 gezet. Dus het is belangrijk dat er zo veel mogelijk mooie embryo’s ontstaan om onze kansen te vergroten.

De eerste keer dat ik een punctie onderging, zijn er 10 rijpe eicellen gevonden en zijn er 5 eitjes gaan doordelen, die zijn goed bevonden als embryo en die worden ingevroren. Je kunt een paar dagen na de punctie een embryo weer terug in de baarmoeder plaatsen, dit is een verse terugplaatsing. Maar bij mij wordt ervoor gekozen om alles in te vriezen. Dus pas de maand erna kon een embryotje ontdooit worden. Wel moet je er altijd rekening mee houden dat tijdens het ontdooien er ook nog van alles mis kan gaan.

Terugplaatsing

Uiteindelijk hebben wij bij de eerste ivf poging slechts 1 terugplaatsing gehad, omdat 4 van de 5 slecht uit de vriezer kwamen.

Bij de tweede ivf poging had ik na de punctie 32 rijpe eitjes die zijn gevonden. Dat is belachelijk veel! Na 5 dagen doorgroeien hadden wij maar liefst 9 embryotjes in de vriezer. Dat is een groot percentage dat afvalt. Maar omdat ze al 5 dagen oud zijn, hebben ze zich al 5 dagen ‘bewezen’ dat is gunstig voor de kwaliteit.

Het eerste 5 daagse embryo dat teruggeplaatst werd, eindigde helaas op niks.

Maar de tweede terugplaatsing van onze 2e ivf poging, eindigde in een positieve test!!

Hoe dat af liep, lees je in een volgend, zeer persoonlijk verhaal…

Liefs Vera

*Iedere behandeling zal per persoon anders zijn.
Medicatie, dosis, pijn tijdens de punctie en resultaten zullen bij iedereen anders zijn. Ik ben geen arts en schrijf alles vanuit mijn eigen ervaring en kennis die ik in de afgelopen jaren heb opgedaan.