Ode aan mijn lijf

Ik ben Sanne. Mama van drie en dit is een ode aan mijn lijf. Dat klinkt misschien een beetje gek. Maar ik ben gewoon trots en daarom verdiend het een ode.

Vandaag kreeg ik een herinnering van Facebook. Precies 5 jaar geleden was ik zwanger van de eerste. 23 weken om precies te zijn. Dat betekent dus dat mijn lijf de afgelopen 5 jaar 3 keer een kindje heeft voldragen en op de wereld heeft gezet. Daarnaast heeft het in totaal de afgelopen 5 jaar, 25 maanden lang gevoed. Wat een prestatie he?

De extra kilo’s die ik tijdens de laatste twee zwangerschappen cadeau kreeg zitten er allemaal nog zo goed als aan. De strepen op mijn buik zullen nooit meer weg gaan. Die buik waarschijnlijk überhaupt niet. Maar jongens. Dit was het huisje van drie kindjes. Een Huisje vol Liefde. En ik kan hem haten doordat hij zijn rek is kwijt geraakt. Of omdat hij gescheurd is. Maar ik kan ook van hem houden omdat hij mij gaf wat mij het meest dierbaar is.

Je bent goed zoals je bent. Ja ook jij! Het is zoveel makkelijker om liefde aan andere te geven als je ook van jezelf houd. En je kunt eigenlijk ook pas goed voor een ander zorgen als je ook goed voor jezelf zorgt. Je bent goed zoals je bent. Lang, klein, dik of dun. Het klinkt allemaal heel makkelijk. En dat was het voor mij ook echt niet altijd. Ik heb moeten leren van mezelf en mijn lichaam te houden. Heb moeten leren hoe dankbaar ik mag zijn dat het allemaal maar werkt zoals het moet werken.

Want vooral dat laatste is niet bij iedereen zo vanzelfsprekend. Mijn lijf weet wat het moet doen en doet het ook maar gewoon. Ik ben weinig tot nooit ziek en er is nog steeds geen één grijze haar te bekennen op mijn hoofd. Alleen geverfde grijze haren dan. 😉 Mijn borsten heb ik altijd mooi gevonden en die lange wimpers kreeg ik ook cadeau. Kleine schoonheidsfoutjes zoals mijn flaporen zijn gecorrigeerd en mijn tanden kregen een beugel om recht te gaan staan.

Ben ik dan helemaal tevreden? Tuurlijk niet. Ik blijf een vrouw en er zijn heus wel hier en daar wat dingetjes die mij onzeker maken. Stel je voor dat dat niet het geval zou zijn. Dan zou ik misschien wel naast mijn schoenen gaan lopen. Maar mijn voorkeur heeft toch het lopen in mijn schoenen.

Ik ben Sanne. Mama van drie en dit is een ode aan mijn lijf.

Liefs Sanne